αγροσύμβουλος | ματιά στο μέλλον

Διάβασε στο blog

Ενημερωμένα θέματα που εσείς μας ζητήσατε.

Καλλιέργεια Πιπεριάς | Καλλιεργητικές Τεχνικές

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (12 votes, average: 5.00 out of 5)

Loading...

Η πιπεριά είναι μονοετές φυλλώδες φυτό, με περιορισμένη ανάπτυξη. Το ύψος και το μέγεθός της εξαρτώνται από τις συνθήκες καλλιέργειας και φυτωρίου. Ο κύριος μίσχος διακλαδίζεται διχοτομημένος μεταξύ 10 και 40 εκ., σε δύο ή τρία κλαδιά.

 

Καλλιέργεια Πιπεριάς | Καλλιεργητικές Τεχνικές
Καλλιέργεια Πιπεριάς | Καλλιεργητικές Τεχνικές

Χαρακτηριστικά

Οι δευτερεύοντες μίσχοι αναπτύσσονται από μπουμπούκια, και πάνω σ’ αυτούς αναπτύσσεται ο καρπός. Οι μίσχοι και τα κλαδιά είναι σημαντικά στοιχεία υποστήριξης των φύλλων, ανθέων και καρπών. Η πιπεριά έχει βαθύ ρίζωμα με πολλές δέσμες ριζιδίων που αναπτύσσονται οριζοντίως σε ακτίνα 30-50 εκ. γύρω. Οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για κατανάλωση νωπές, έχουν διάφορα σχήματα και χρώματα (κόκκινο ή κίτρινο όταν ωριμάζουν). Κάποιες ποικιλίες έχουν γεύση καυτερή γιατί περιέχουν καψαϊσίνη. Η πιπεριά έχει πολυάριθμούς, στρογγυλούς, επίπεδους, κιτρινωπούς σπόρους, που συνδέονται σε ένα μίσχο στην εσωτερική πλευρά του καρπού. Οι σπόροι βλασταίνουν ύστερα από 3-4 ημέρες. Υπάρχουν περίπου 150-180 σπόροι/ γραμμάριο.

Εδαφοκλιματικές Απαιτήσεις

Θερμοκρασία

Ποια θερμοκρασία είναι κατάλληλη για την ανάπτυξη της πιπεριάς;

Είναι ευαίσθητο είδος στις χαμηλές θερμοκρασίες; 

Η καλλιέργεια αυτή έχει ανάγκη από αυξανόμενη θερμοκρασία από το πρώτο στάδιο μέχρι την ωρίμανση, ενώ δεν επιτρέπονται οι απότομες αλλαγές θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας.
Για να επιτευχθεί σωστή βλάστηση και καλή συγκομιδή, απαιτείται για ένα μήνα τουλάχιστον μέση θερμοκρασία μεταξύ 18 και 22 °C. Η ιδανική θερμοκρασία κυμαίνεται στους 20 – 25º C στη διάρκεια της ημέρας, και 16 –18 °C τη νύχτα. Οι βλαστικές διαταραχές όπως η σκλήρυνση του φυτού και η πτώση των ανθέων προκύπτουν όταν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ ημερήσιας και νυχτερινής θερμοκρασίας. Η ιδανική θερμοκρασία για τη βλάστηση του σπόρου είναι μεταξύ 20 και 30º C. Οι σπόροι δε βλασταίνουν σε θερμοκρασία κάτω των 13 °C ή πάνω από 37 °C. Στη διάρκεια της βλάστησης και της ανάπτυξης του φυτού, η θερμοκρασία δεν πρέπει να είναι κάτω από 18 °C, γιατί αυτό θα επηρέαζε σοβαρά την παραγωγή (το πρώτο στάδιο του καρπού εμφανίζεται στη διάρκεια του σταδίου φυτωρίου). Η ανάπτυξη επιβραδύνεται όταν η θερμοκρασία είναι κάτω από τους 15 °C. Στους 10º C η ανάπτυξη διακόπτεται, ενώ θερμοκρασίες κάτω του 0º C προκαλούν ζημιές από πάγο. Από την άλλη πλευρά, θερμοκρασίες άνω των 35º C και ξηρό κλίμα, προκαλούν ανεπαρκή λίπανση. Αν η υγρασία στο περιβάλλον είναι υψηλή, η πιπεριά αντέχει πάνω από 40ºC, αν όχι όμως, θα σταματήσει η βλάστηση, τα άνθη θα πέσουν, το ίδιο και οι μικροί καρποί και τα φύλλα. Οι πιπεριές ποικιλιών με παχύ φλοιό είναι πιο ευαίσθητες απ’ ό,τι εκείνες με το λεπτό φλοιό.

Φωτοπερίοδος

Η καρποφορία της πιπεριάς έχει περισσότερα προβλήματα το φθινόπωρο που η μέρα είναι μικρή, παρά την άνοιξη που η μερα είναι μεγαλύτερη, λόγω του μήκους της φωτοπεριόδου, που επηρεάζει τη βλάστηση και την καρποφορία της πιπεριάς. Η υγρασία και η θερμοκρασία εδάφους και αέρα επηρεάζουν τα προβλήματα αυτής της καλλιέργειας στη διάρκεια του φθινοπώρου. Το φθινοπωρο οι συνθήκες αυτές αντιστρέφονται, όταν δηλ. μειώνεται η θερμοκρασία, η υγρασία αυξάνεται. Η άνθιση φαίνεται να εξαρτάται περισσότερο από τη θερμοκρασία και το φως, παρά από τη διάρκεια της φωτοπεριόδου. Το φθινοπωρο όμως, όταν η θερμοκρασία και το φως είναι ευνοϊκά, φαίνεται να πέφτουν περισσότερα άνθη απ’ ό,τι την άνοιξη.

Έδαφος

Ποια εδάφη είναι κατάλληλα για τη καλλιέργεια;

Τι τιμές pH προτιμά;

Tο ιδανικότερο έδαφος για την καλλιέργεια της πιπεριάς είναι αμμώδες, βαθύ, πλούσιο σε οργανικές ύλες (γύρω στο 3-4%). Οι ιδανικές τιμές pH κυμαίνονται μεταξύ 6,5 και 7, αν και αυτή η καλλιέργεια ανέχεται όξινες συνθήκες, ακόμα και 5,5 pH. Σε αμμώδη εδάφη, οι τιμές του pH μπρεί να φτάσουν το 8. Στο νερό του ποτίσματος το pH κυμαίνεται από 5,5 έως 7. Τα αρμυρά εδάφη δεν είναι κατάλληλα γι’ αυτή την καλλιέργεια γιατί η ανάπτυξη του φυτού επιβραδύνεται. Αυτή η επιβράδυνση επηρεάζει το μέγεθος του καρπού και την ποσότητα της παραγωγής.

Καλλιεργητικές Τεχνικές

Κλάδεμα

Tο κλάδεμα χρησιμοποιείται για να επιλεγεί ο αριθμός των μίσχων των φυτών (συνήθως 2-3). Αν είναι απαραίτητο, το φυτό καθαρίζεται και από φύλλα ή βλαστούς κάτω απ’ τους μίσχους που απομακρύνονται.

Στήριξη φυτού

Αυτή η εργασία είναι σημαντική στην καλλιέργεια σε θερμοκήπιο, για να διατηρήσει την αυξητική πορεία του φυτού και να το εμποδίσει να σπάσει, καθώς και να διευκολύνει τις θεραπείες, τον αερισμό αλλά και τη συγκομιδή. Υπάρχουν δυο τρόποι στήριξης των φυτών, το παραδοσιακό σύστημα και το Ολλανδικό σύστημα. Το παραδοσιακό σύστημα συνίσταται στην τοποθέτηση στην κεφαλή και άκρη κάθε γραμμής καλλιέργειας, σχοινιού. Το σχοινί τοποθετείται σε δύο ή τρεις γραμμές, σε ύψος από 10 έως 30 εκ. από το έδαφος. Μακρόστενες δοκοί ενώνονται εγκάρσια στο ίδιο σχοινί. Στο Ολλανδικό σύστημα, αφήνουμε δύο ή τρία κύρια κλαδιά ανά φυτό, όλα πλάγια. Κάθε κύριο κλαδί τυλίγεται σ’ ένα κάθετο σχοινί που το υποστηρίζει. Αυτό το σχοινί κρέμεται από ένα σύρμα, δεμένο στη στέγη ή το πλάι του θερμοκηπίου.

Καλλιέργεια σε θερμοκήπιο

Η προπαρασκευή γίνεται για να υγρανθεί αρκετά το έδαφος και να διασπαστούν τα επιφανειακά στρώματα. Ύστερα απ’ αυτή την προπαρασκευή, γίνεται η λίπανση με φρέζα. Το λίπασμα αποτελείται απο κοπριά με μεγάλο όγκο οργανικής ύλης, που θα αναμιχθεί με το χώμα πριν τη φύτευση. Στη διάρκεια του καλλιεργητικού κύκλου και ανάλογα με το στάδιο εξέλιξης, το λίπασμα που προστίθεται μπορεί να είναι νιτρική αμμωνία, φωσφορικά άλατα ή νιτρικό κάλιο, που θα προστεθεί στο νερό του ποτίσματος. Για την προστασία από φυτοπαθολογικά προβλήματα στη διάρκεια της καλλιέργειας, το έδαφος πρέπει να απολυμαίνεται με την εφαρμογή προϊόντων χημικών και μη. Μια εναλλακτική επιλογή για να αποφευχθούν μεταγενέστερα προβλήματα μεσούσης της καλλιέργιειας, είναι οι εμπορικές ποικιλίες εμβολίων που αντιμετωπίζουν τα επίμονα φυτοπαθολογικά προβλήματα. Μετά την περίοδο της απολύμανσης, το έδαφος πρέπει να καλλιεργηθεί πάλι ώστε να αεριστεί. Τα μεταφυτευόμενα φυτά πρέπει να προέρχονται από φυτώρια και να είναι πιστοποιημένα και σε καλές συνθήκες υγιεινής. Μετά τη φύτευση, ακολουθεί το πότισμα ώστε να παγιωθεί το ρίζωμα, ενώ αργότερα το πότισμα διακόπτεται για να ενισχυθεί το φυτό.

Που αναπτύσσεται καλύτερα;

Εντός θερμοκηπίου ή υπαίθρια;

Η υπαίθρια καλλιέργεια

Το έδαφος πρέπει να εξασφαλίζει την ομοιόμορφη κατανομή του νερού του ποτίσματος. Ένα μήνα πριν τη μεταφύτευση, το έδαφος προπαρασκευάζεται με σβάρνισμα, ίσιωμα και ξεβοτάνισμα. Απομακρύνονται τα ζιζάνια, προστίθενται τα λιπάσματα. Ύστερα σκάβονται αυλάκια για τη διοχέτευση του νερού. Χρειάζεται αρκετή εργασία για να καταστεί ευχερής η άρδευση και να αποφευχθεί το ενδεχόμενο πλημμύρας. Έπειτα, τα επιφανειακά στρώματα διασπώνται με εργαλεία για να καταστεί το έδαφος απορροφητικό.

Θέλεις να μάθεις περισσότερα για την καλλιέργεια;

Συμπληρώστε την αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος ή επικοινωνήστε μαζί μας για να σας καθοδηγήσουμε στην έναρξη της δικής σας εκμετάλλευσης.

 


Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Στείλε μας την ερώτηση σου

Ένας συνεργάτης μας, θα σας δώσει μια απάντηση γρήγορα και τεκμηριωμένα.

Επικοινώνησε μαζί μας