αγροσύμβουλος | ματιά στο μέλλον

Διάβασε στο blog

Ενημερωμένα θέματα που εσείς μας ζητήσατε.

Καλλιέργεια Χαρουπιάς | Καλλιεργητικές Τεχνικές

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (11 votes, average: 4.73 out of 5)

Loading...

Η χαρουπιά είναι είδος δασικό, γεωργικό, βιομηχανικό και καλλωπιστικό.

Με κοινή ονομασία την Κερατονία η κερατέα (Ceratonie siliqua), η Χαρουπιά ανήκει στην Οικογένεια των Καισαλπινίδων (Caesalpiniaceae) και τα γνωστότερα κοινά της ονόματα είναι ξυλοκερατιά, κερατσιά και κουντουρουδιά.

Χαρακτηριστικά

Είναι αειθαλές δένδρο, ύψους έως 15 μέτρα, πολύ κομψού, σφαιρικού σχήματος, με φύλλα σύνθετα, βαθυπράσινα και δερματώδη. Τα άνθη της, κίτρινες ταξιανθίες, εμφανίζονται το Φθινόπωρο και εξελίσσονται σε μακρόστενους, καστανοκόκκινους, εδώδιμους καρπούς. Είναι ικανό να ευδοκιμήσει στα πιο άγονα εδάφη και παρουσιάζει αντοχή στην ξηρασία και στη μόλυνση των μεγαλουπόλεων γι αυτό και χρησιμοποιείται πολύ σε πεζοδρόμια και δεντροστοιχίες. Όταν είναι μεγάλο δένδρο δημιουργεί πολύ καλή σκιά.

 

Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις

 

Έδαφος

Η χαρουπιά καλλιεργείται εύκολα και ευδοκιμεί σε όλα τα εδάφη εκτός από τα υγρά. Η σωστή κατεργασία του εδάφους είναι μία πολύ σημαντική εργασία στην Καλλιέργεια της Χαρουπιάς, η οποία θα πρέπει να γίνεται τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο. Η πρώτη καλλιέργεια πρέπει να γίνεται μία φορά τον Οκτώβρη-Νοέμβρη και η δεύτερη μετά τις τελευταίες βροχές του Μαρτίου-Απριλίου. Με τις δύο αυτές καλλιέργειες του εδάφους επιτυγχάνεται η συγκράτηση του νερού κατά τις βροχοπτώσεις του χειμώνα, η καταστροφή των ζιζανίων και παράλληλα παρεμποδίζεται η εξάπλωση πυρκαγιών.

Κλίμα

Δεν αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες, προτιμά τις ηλιόλουστες θέσεις γι’ αυτό καλλιεργείται συχνότερα σε θερμές εύκρατες ζώνες. Ένα ώριμο δέντρο που καλλιεργείται σε ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες και γόνιμο έδαφος μπορεί να αποδώσει έως και 400 κιλά “φασόλια”. Η καρποφορία της αρχίζει συνήθως το 6-7 έτος και συνεχίζεται για πολλά χρόνια.

 

Σκίαση στον κήπο | Ποια είναι τα κατάλληλα δέντρα;

 

Καλλιεργητικές Τεχνικές 

Φύτευση

Η φύτευση της χαρουπιάς γίνεται σε αποστάσεις 8-10 μέτρα μεταξύ των θέσεων φύτευσης και των γραμμών φύτευσης.

Άρδευση

Η καλλιέργεια της χαρουπιάς έχει πολύ μικρές απαιτήσεις σε νερό και πότισμα. Μόνο τη ζεστή περίοδο του καλοκαιριού, συνιστούμε να γίνονται 2-3 ποτίσματα στη χαρουπιά για να έχει καλύτερη ανάπτυξη και καρποφορία.

Λίπανση

Σχετικά με τις ανάγκες της χαρουπιάς σε λίπανση, προσθέτουμε πλήρες βιολογικό λίπασμα, στα τέλη του χειμώνα, ενώ συμπληρωματικά μπορούν να γίνουν διαφυλλικοί ψεκασμοί με υγρό λίπασμα καλίου, κατά την περίοδο ανάπτυξης των καρπών.

Κλάδεμα 

Η χαρουπιά κλαδεύεται σταδιακά και διαμορφώνεται σε σχήμα κυπελλοειδές. Το ετήσιο κλάδεμα καρποφορίας της χαρουπιάς πρέπει να είναι ελαφρό και αποσκοπεί στη διατήρηση του σχήματος του δένδρου, στην ανάπτυξη νέας βλάστησης, στην αφαίρεση των ξηρών και συμπλεκόμενων κλάδων και στην αύξηση του φωτός και του αερισμού στο εσωτερικό του δέντρου της χαρουπιάς.

Πολλαπλασιασμός

Ο πολλαπλασιασμός της χαρουπιάς γίνεται με σπόρο, με εναέριες καταβολάδες, με φυλλοφόρα και ξυλοποιημένα μοσχεύματα καθώς και με εμβολιασμό με ενοφθαλμισμό (μάτι).

Συγκομιδή

Τα χαρούπια ωριμάζουν και είναι έτοιμα για συγκομιδή όταν ο φλοιός αποκτά το καστανό χαρακτηριστικό χρώμα. Ανάλογα την ποικιλία της χαρουπιάς, τα χαρούπια ωριμάζουν την περίοδο του φθινοπώρου από τα τέλη Αυγούστου μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου. Η συγκομιδή των χαρουπιών γίνεται με το χέρι ή μηχανικά με ραβδισμό. Αμέσως μετά τη συγκομιδή, τα χαρούπια θα πρέπει να μεταφέρονται στον τόπο επεξεργασίας τους είτε να αποθηκεύονται σε σκιερό χώρο.

 

Θέλεις να μάθεις για τις ευεργετικές ιδιότητες και για τις χρήσεις των χαρουπιών;

 

Εχθροί και Ασθένειες

 

Η ποντίκα αποτελεί τον κύριο εχθρό της χαρουπιάς, και εάν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές στο δέντρο, ακόμη και να επιφέρει τη νέκρωσή του. Ο καρπός του δέντρου αποτελεί μια πολύ ελκυστική τροφή για την ποντίκα, όμως, η μεγαλύτερη ζημιά στα χαρουπόδεντρα προκαλείται από το ξύσιμο του φλοιού των βλαστών και κλάδων, που συνηθίζει η ποντίκα να κάνει κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, στην προσπάθεια της να εξεύρει πηγές νερού. Ως αποτέλεσμα του ξυσίματος του φλοιού, οι κλάδοι ξηραίνονται αφού δεν μπορούν να τροφοδοτηθούν με νερό και θρεπτικά στοιχεία, απαραίτητα συστατικά για την επιβίωση του δέντρου.

 

Θέλετε να μάθετε περισσότερα;

Επικοινωνήστε μαζί μας ή συμπληρώστε την αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος!


 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Στείλε μας την ερώτηση σου

Ένας συνεργάτης μας, θα σας δώσει μια απάντηση γρήγορα και τεκμηριωμένα.

Επικοινώνησε μαζί μας