(6 votes, average: 5.00 out of 5)
Loading...
Η αραχίδα είναι ποώδες μονοετές ή διετές φυτό της οικογένειας των Κυαμοειδών (Fabaceae).
Ανήκει στο γένος Αραχίς (επιστ. ονομ. Arachis) περιλαμβάνει εννέα συνολικά είδη, με αντιπροσωπευτικότερο την αραχίδα την υπόγειο ή κοινά αράπικο φιστίκι. Καλλιεργείται σε μεγάλη έκταση στην Ινδία και σε χώρες της αφρικανικής ηπείρου κυρίως για τα σπέρματά της που περιέχουν έλαιο και οι σπόροι της είναι πλούσιοι σε πρωτεΐνη.
Αρχικά καλλιεργήθηκε στην Αφρική και σταδιακά η καλλιέργειά της επεκτάθηκε σε θερμά κλίματα σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα η καλλιέργειά της είναι σχεδόν απούσα. Έπειτα από τη συλλογή του καρπού, υπόκειται σε αποφλοίωση-σπάσιμο. Στη συνέχεια, η ψίχα που βγαίνει χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και για την παρασκευή ελαίου (φιστικέλαιο) και ως ξηρός καρπός είτε ψημένος είτε ωμός.
Ποιες είναι οι κυριότερες ποικιλίες;
Ποιες είναι οι κυριότερες ποικιλίες;
Οι βοτανικές ποικιλίες που συναντάμε στην αραχίδα είναι οι ακόλουθες:
• Rummer
• Virginia
• Spanish
• Valencia
Μορφολογικά Χαρακτηριστικά
Η αραχίδα είναι ποώδες ετήσιο φυτό με κεντρική πασσαλώδη ρίζα και με πολλές πλάγιες διακλαδώσεις. Το ριζικό σύστημα ανάλογα με το έδαφος, την υγρασία και την ποικιλία μπορεί να φθάσει σε βάθος μέχρι τα 2m. Τόσο στην κύρια, όσο και στις πλάγιες ρίζες σχηματίζονται άφθονα, μικρά, σφαιρικά φυμάτια που συχνά έχουν χρώμα σκούρο-καφέ. Ο κύριος βλαστός μπορεί να είναι όρθιος ή πλαγιαστός και το μήκος του κυμαίνεται από 12 έως 65 εκατοστά. Τα φύλλα της αραχίδας είναι σύνθετα με τέσσερα φυλλάρια. Τα άνθη της αραχίδας είναι μικρά, συνήθως κιτρινωπά αλλά το χρώμα μπορεί να ποικίλλει από σχεδόν λευκό μέχρι βαθύ πορτοκαλί. Ορισμένες φορές μπορεί να παρουσιάζουν και κοκκινωπές αποχρώσεις. Ο καρπός της αραχίδας είναι λοβός, με 2-5 σπόρους, ανάλογα με το υποείδος στο οποίο ανήκει η ποικιλία.
Η αραχίδα είναι μοναδική μεταξύ των καλλιεργούμενων φυτών στο ότι ενώ σχηματίζει τα άνθη επάνω από την επιφάνεια του εδάφους, παράγει τους καρπούς μέσα στο έδαφος!
Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις
Έδαφος
Τα καταλληλότερα εδάφη για την καλλιέργεια της αραχίδας είναι τα βαθιά, αμμώδη έως αμμοπηλώδη, ανοικτού χρωματισμού, με καλή στράγγιση, εφοδιασμένα με αρκετή ποσότητα ασβεστίου και μέτρια οργανική ουσία. Η αραχίδα είναι δυνατόν να καλλιεργηθεί και σε βαρύτερα εδάφη, με μεγαλύτερες αποδόσεις, αρκεί όμως αυτά να έχουν καλή δομή και να διατηρείται η υγρασιακή τους κατάσταση σε ευνοϊκό επίπεδο για την ανάπτυξη των φυτών. Ιδανικά είναι τα κάπως όξινα εδάφη, με pH 6,0-6,5 αλλά και τιμές 5,5-7,0 είναι αποδεκτές από το φυτό. Παρουσιάζει μικρή αντοχή στην αλατότητα και αλκαλικότητα του εδάφους.
Θερμοκρασία
Η αραχίδα είναι ευαίσθητη στις χαμηλές θερμοκρασίες, παρ’ όλο ότι έχει διαπιστωθεί αντοχή σε ορισμένες ποικιλίες. Βλαστάνει στους 12-14 βαθμούς Κελσίου. Οι χαμηλές θερμοκρασίες αρχικά επιβραδύνουν την ανάπτυξη των νεαρών φυταρίων και στη συνέχεια την εμποδίζουν. Τα φυτά καταστρέφονται από τον παγετό σε όλα τα στάδια ανάπτυξης. Ο παγετός επίσης επηρεάζει την ποιότητα των σπόρων καθώς υποβαθμίζεται η γεύση και το άρωμά τους.
Καλλιεργητικές Τεχνικές
Προετοιμασία εδάφους
Για την προετοιμασία του εδάφους, το χωράφι οργώνεται σε βάθος 25 εκατοστών το φθινόπωρο και παραχώνονται τα φυτικά υπολείμματα της προηγούμενης καλλιέργειας. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα γίνεται προσπάθεια να μείνει το χωράφι απαλλαγμένο από ζιζάνια.
Λίπανση
Πριν από τη σπορά προστίθενται φωσφορική, καλιούχα και ασβεστούχα λίπανση ανάλογα με την ανάλυση του εδάφους. Η αζωτούχος λίπανση μπορεί να αντικατασταθεί με εμβολιασμούς κατάλληλου τύπου αζωτοβακτηρίων.
Σπορά
Κατά τη σπορά της αραχίδας μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα σπέρματα γυμνά ή ολόκληροι οι λοβοί. Οι γυμνοί σπόροι είναι πιο επιρρεπείς στις ζημιές από τα παθογόνα εδάφους. Όταν χρησιμοποιούνται οι λοβοί, αυτοί προηγουμένως μουσκεύονται για 12 ώρες. Χρησιμοποιούνται λοβοί της αμέσως προηγούμενης καλλιεργητικής περιόδου. Οι μικρόσπερμοι λοβοί σπέρνονται ευκολότερα με σπαρτική μηχανή. Το βάθος σποράς (στα αμμώδη εδάφη) είναι 4 με 5 εκατοστά και χρειάζονται 4 έως 5 κιλά μικρόσπερμων λοβών το στρέμμα.
Άρδευση
Η αραχίδα είναι ευαίσθητη τόσο στην έλλειψη νερού όσο και στις υπερβολικές αρδεύσεις. Στη χώρα μας, επειδή οι καλοκαιρινές βροχές δεν είναι ικανοποιητικές, η καλλιέργεια της αραχίδας πρέπει να ποτίζεται.
Συγκομιδή
Η συγκομιδή της αραχίδας στα αμμώδη εδάφη είναι εύκολη και γίνεται με εκρίζωση των φυτών. Στη συνέχεια τα φυτά τινάσσονται και αφήνονται επιτόπου για να ξεραθούν. Η βαθμιαία ξήρανση των φυτών διευκολύνει τον αποχωρισμό των λοβών και μένει ο σανός για κτηνοτροφική χρήση.
Ποιοι εχθροί και ποιες ασθένειες προσβάλλουν την καλλιέργεια;
Ποιοι εχθροί και ποιες ασθένειες προσβάλλουν την καλλιέργεια;
Οι σημαντικότεροι εχθροί απ’ τους οποίους προσβάλλεται η αραχίδα είναι οι εξής:
- Τετράνυχος
- Σιδηροσκώληκες
- Αγρότιδες
Οι ασθένειες που προσβάλλουν την καλλιέργεια της αραχίδας είναι οι παρακάτω:
- Λευκή σήψη
- Σκληρωτίνια
- Ριζοκτόνια
- Κερκόσπορα
- Κηλιδωτός μαρασμός της ντομάτας
Θέλετε να μάθετε περισσότερα;
Θέλετε να μάθετε περισσότερα;
