Καλλιέργεια Τρούφας | Καλλιεργητικές Τεχνικές

(29 votes, average: 4.52 out of 5)

Loading...

Η τρούφα είναι ένα είδος μανιταριού που αναπτύσσεται στο υπέδαφος και έχει μεγάλη εμπορική αξία. Η καλλιέργεια της είναι γνωστή κυρίως στο εξωτερικό ενώ έχει γίνει ευρέως γνωστή στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.

| Καλλιέργεια Μανιταριών |

  Πως ορίζεται η τρούφα;

Ως τρούφες ορίζονται οι υπόγειες καρποφορίες μιας ομάδας Ασκομυκήτων που συμβιώνουν με τις ρίζες ορισμένων ειδών φυτών, ιδιαίτερα δασικών ειδών. Οι μύκητες που συμβιώνουν με ρίζες φυτών ονομάζονται μυκορριζικοί. Η συμβίωση τους δεν είναι ανταγωνιστική, αντίθετα οι μύκητες απομυζούν από τα φυτά υδατάνθρακες, ενώ τα φυτά προμηθεύονται αζωτούχες ενώσεις και πλήθος ιχνοστοιχείων.

Ειδή τρούφας

Τα είδη της τρούφας κατατάσσονται ανάλογα με την εποχή ωρίμανσης σε καλοκαιρινές ή χειμωνιάτικες και με βάση το εξωτερικό τους χρώμα σε άσπρες ή μαύρες.

Τα κυριότερα είδη τρούφας είναι:

•  Μελανόσπορη τρούφα (Tuber melanospotum)
•  Μαύρη θερινή τρούφα (Tuber aestivum)
• Φθινιπωρινή μαύρη τρούφα (Tuber  aestivum f. uncinatum)
• Πολύτιμη λευκή τρούφα (Tuber magnatum)
• Τρούφα Μπορκείος (Tuber borchii)

Στην Ελλάδα καλλιεργείται κυρίως η μαύρη τρούφα καθώς είναι πιο ανταγωνιστική και λιγότερο απαιτητική συγκριτικά με τα άλλα είδη!

Τα δενδρώδη είδη που συμβιώνουν καλύτερα με την μαύρη τρούφα είναι η χνουδωτή δρυς (Q. pubesceus), η ευθύφλοια δρυς (Q. cerris), η άρια (Q. Ilex), η φουντουκιά (Corylus avellana), η φλαμουριά (Tilia sp.), ο γαύρος (Carpinus orientalis και C. Betulus), η οστρυά (Ostrya carpinofolia), η κουκουναριά (Pinus pinea), η Χαλέπιος (P. halepensis) και η τραχεία πεύκη (P. brutia).

Μορφολογικά Χαρακτηριστικά

Οι τρούφες είναι καρποφορίες υπόγειων μηκύτων του γένους Tuber (Ασκομύκητες) και Terfezia. Έχουν σχήμα κονδύλου, μεγέθους 2-7 εκατοστά και η μορφή τους είναι συνήθως στρογγυλή και λιγότερο ανώμαλη. Καλύπτεται εξωτερικά από ειδικό φλοιό που ονομάζεται “περίδιο”, ενώ το εσωτερικό του “σάρκα του καρπού ή βώλος” περιέχει πολυάριθμους σπόρους που εκτελούν την αναπαραγωγική λειτουργία. Το χρώμα τους είναι γκριζομαύρο έως ωχρόλευκο και η υπόγεια ανάπτυξή τους φτάνει σε βάθος 8-15 εκατοστά.

Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις και προϋποθέσεις εγκατάστασης

Έδαφος

Για την καλλιέργεια της τρούφας απαιτείται η φύτευση κατάλληλων φυτικών ειδών, μολυσμένων με τον μύκητα. Πρωταρχικής σημασίας είναι οι εδαφικές συνθήκες για να επιτευχθεί η συμβίωση του δένδρου με τον μύκητα. Έτσι κατάλληλα χωράφια θεωρούνται αυτά που έχουν τις παρακάτω ιδιότητες:

• Βρίσκονται σε κατάλληλη οικολογική-υψομετρική ζώνη: Στην Β. Ελλάδα ορίζονται οι περιοχές με υψόμετρο 300-700 μ., στην Κεντρική Ελλάδα 400-800μ. και περίπου 500 μ. στην Πελοπόνησσο και Κρήτη.
• Κατάλληλα εδαφολογικά χαρακτηριστικά: Εδάφη επικλινή (σε πλαγιές) σε ορεινά και ημιορεινά, σχετικά φτωχά, χωρίς όμως να αποκλείονται τα επίπεδα εδάφη, εάν αποστραγγίζουν ικανοποιητικά και υπάρχει ανέξοδος τρόπος άρδευσης.

-Τα αμμοαργιλώδη, αμμοπηλώδη ή ακόμη και χαλικώδη (περιεκτικότητα σε άμμο>40% ή άμμο+ιλύ>70%), με περιεκτικότητα σε άργιλο 20-30%.

-Τα ασβεστούχα (με οξύτητα pH 7,4-8,4). Το κατάλληλο pH για την καλλιέργεια της μαύρης μελανόσπορης τρούφας (Tuber melanosporum) είναι 7.9 (εύρος pH 7,6-8,4). Για τη μαύρη θερινή τρούφα (Tuber aestivum) το ιδανικό pH είναι 7,7-7,8 (εύρος 7,4-8,2).

Γενικά όπου υπάρχουν δρυοδάση και αλκαλικά εδάφη επιτρέπουν την ανάπτυξη της τρούφας στην χώρα μας.

Καλλιεργητικές τεχνικές

Η καλλιέργεια της τρούφας είναι σχετικά εύκολη καθως  δεν απαιτούνται ιδιαίτερες καλλιεργητικές τεχνικές.

Προετοιμασία εδάφους

Πρίν την εγκατάσταση της καλλιέργειας προτείνεται βαθύ όργωμα εάν το επιτρέπουν οι συνθήκες ή χρήση ρίπερ σε σταυρωτή και διαγώνια διάταξη μέχρι βάθος 30-40 εκατ. ανάλογα με τα αποτελέσματα της εδαφολογικής ανάλυσης.

Φύτευση

Απαιτούνται πιστοποιημένα δενδρύλλια 2 ετών. Ενδεικτικός φυτευτικός σύνδεσμος είναι 50 φυτά/στρ. (4 X 5 μ.). Ιδανικά η σπορά γίνεται σε μεγάλα αγροτεμάχια, περιφραγμένα ώστε να προστατεύονται από την πανίδα και θα πρέπει να χρησιμοποιούνται δέντρα που είναι μολυσμένα με περισσότερα από ένα είδη τρούφας διαφορετικού παραγωγικού κύκλου.

Λίπανση

Σε πολύ φτωχά χωράφια επιτρέπεται μόνο μία φορά οργανική λίπανση πριν από τη φύτευση. Κατά κανόνα όμως απαγορεύονται τα λιπάσματα και κάθε μορφής φυτοφάρμακο, διότι υπάρχει κίνδυνος ανατροπής της δυναμικής ισορροπίας των μικροοργανισμών μέσα στο έδαφος.

Άρδευση

Μετά την εγκατάσταση της καλλιέργειας, για την καλύτερη ανάπτυξη των νεαρών δενδρυλλίων και για καλύτερες αποδόσεις, απαιτείται άρδευση την άνοιξη και επιφανειακό σκάλισμα γύρω από κάθε δέντρο. Αν υπάρχουν περίοδοι ανομβρίας πάνω από  15 ημέρες κατά την περίοδο Ιουλίου-Αυγούστου-Σεπτεμβρίου, τότε χρειάζονται τακτικά ποτίσματα. Συνιστάται η εγκατάσταση πλαστικής δεξαμενής στο υψηλότερο σημείο σε επικλινή κτήματα και συστήματος στάγδην άρδευσης (σταγονίδια) ενώ μετά το 6ο-8ο έτος συνιστώνται οι μικροί καταιωνιστήρες (μπεκάκια).

Έλεγχος ζιζανίων

Είναι αναγκαίος 2-3 φορές κατά τη διάρκεια της αυξητικής περιόδου με ελαφρύ χορτοκοπτικό μηχάνημα. Προτείνεται επιφανειακό φρεζάρισμα μέχρι βάθους 2-4 εκατ. (καλύτερη είναι η χρήση καταστροφέα) και επιτρέπεται μόνο τον Ιούνιο του πρώτου έτους. Βαριά μηχανήματα πρέπει να αποφεύγονται διότι συμπιέζουν το έδαφος.

Συγκομιδή

Η συλλογή της τρούφας γίνεται με σκυλιά ή θηλυκά χοιρίδια, ειδικά εκπαιδευμένα ώστε να έχουν μεγάλη αντοχή κατά την διάρκεια της αναζήτησης καθώς γίνεται κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ακόμη, εκπαιδεύονται έτσι ώστε να μην καταστρέφουν με τα νύχια τους τις τρούφες που ανακαλύπτουν στο έδαφος. Κατάλληλες ράτσες σκύλων είναι τα Λαμπραντόρ, Γκριφόν, Επανιέλ Μπρετόν, Αγγλικά Πόϊντερ και η Ιταλική ράτσα Lagotto. Αρκετοί συλλέκτες χρησιμοποιούν και ημίαιμα σκυλιά. Τώρα πλέον υπάρχουν εκπαιδευμένα σκυλιά και στην Ελλάδα.

| Ευεργετικές Ιδιότητες Μανιταριών |

Αποδόσεις

Η απόδοση της καλλιέργειας της τρούφας εξαρτάται από τις καλλιεργητικές φροντίδες και από το είδος των δένδρων που χρησιμοποιούνται. Για παράδειγμα οι δρύες έχουν αργό ρυθμό ανάπτυξης και αρχίζουν να παράγουν τρούφες κατά το 8ο έτος από την εγκατάσταση τους, ενώ η φουντουκιά και η φλαμουριά κατά το 5ο έτος.

Οι τιμές παραγωγού ποικίλουν ανάλογα µε το είδος της τρούφας. Η λευκή τρούφα (που έχει όμως εξωτερικό χρώμα µπεζ-καστανό) είναι η ακριβότερη. Ως τιμές παραγωγού αναφέρονται 1.000- 2.000€ ανά κιλό τρούφας. Η γαλλική αγορά απορροφά τις τρούφες σε μεγάλες ποσότητες και µε τις υψηλότερες τιμές. Πάντως και µε πάρα πολύ μικρότερη τιμή, τα έσοδα των τρουφοκαλλιεργητών θα είναι πάρα πολύ καλά.

Η μέση ετήσια στρεμματική απόδοση σύμφωνα στοιχεία του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού Δήμητρα ανέρχεται σε 1.000 € ανά στρέμμα!

  Θέλετε να μάθετε περισσότερα;

Επικοινωνήστε μαζί μας ή συμπληρώστε την αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος!