αγροσύμβουλος | ματιά στο μέλλον

Διάβασε στο blog

Ενημερωμένα θέματα που εσείς μας ζητήσατε.

Καλλιέργεια Αραβόσιτου | Καλλιεργητικές τεχνικές

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (12 votes, average: 4.75 out of 5)

Loading...

Το καλαμπόκι ή αραβόσιτος ή αραποσίτι έχει την επιστημονική ονομασία Zea mays.

This image has an empty alt attribute; its file name is αραβοσιτος-4.jpg-teliko-arthtro-1024x538.jpg

Η ελληνική επιστημονική ονομασία του φυτού είναι Αραβόσιτος ο κοινός ή Ζέα ή Μαϋς. Είναι σιτηρό της οικογένειας των Ποοειδών (Poaceae) ή Αγρωστωδών (Gramineae) και κατάγεται από την αμερικανική ήπειρο όπου ήδη πριν από 5.500 χρόνια το καλλιεργούσαν οι Ίνκας, οι Μάγια και οι Αζτέκοι. Το καλαμπόκι είναι ένα ισχυρό σε θερμογόνο ικανότητα βιοκαύσιμο της τάξης 4,8-6,2 kcal/kgr. Αναφερόμαστε σε κατώτερης ποιότητας καλαμπόκι, χαμηλό σε υγρασία, έτσι ώστε να υπάρχει μεγαλύτερο οικονομικό όφελος.

Μορφολογικά Χαρακτηριστικά

Είναι ετήσιο, ψηλό φυτό με χοντρό όρθιο και συμπαγή βλαστό, στενά και μακριά φύλλα σε σχήμα σπαθιού και κυματιστά άκρα. Στην κορυφή του φυτού υπάρχει η αρσενική ταξιανθία που σχηματίζει θύσανο, λέγεται φόβη. Η θηλυκή ταξιανθία αποτελείται από ένα πλατύ στάχυ με παχύ άξονα, πάνω στον οποίο βρίσκονται τα άνθη σε σειρές. Η ταξιανθία αυτή ονομάζεται σπάδικας. Στη συνέχεια τη θέση των ανθών παίρνουν οι κόκκοι που καλύπτονται από φύλλα ενώ στην κορυφή του σπάδικα υπάρχει θύσανος αποτελούμενος από πολλές μακριές τριχοειδείς κλωστές.

Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις

Έδαφος

Το ιδανικό έδαφος για τον αραβόσιτο είναι βαθύ, μέσης σύστασης, με καλή στράγγιση και μεγάλη ικανότητα συγκράτησης νερού. Ένα τέτοιο έδαφος, επιτρέπει την ακώλυτη ανάπτυξη του εκτεταμένου ριζικού συστήματος του φυτού και επομένως και τον καλύτερο εφοδιασμό του φυτού με νερό και ανόργανα στοιχεία. Το άριστο pH βρίσκεται μεταξύ του ελαφρά όξινου μέχρι του ουδέτερου (5.6-7.5). Ο αραβόσιτος συγκαταλέγεται στα φυτά που θεωρούνται σχετικά ευαίσθητα στην παρουσία αλάτων στο έδαφος και στο νερό άρδευσης.

Κλίμα

Ο αραβόσιτος χαρακτηρίζεται ως φυτό θερμών κλιμάτων. Υπολογίζεται ότι για την ακώλυτη ανάπτυξή του είναι απαραίτητη μία περίοδος περίπου 120 ημερών χωρίς παγετό.

Καλλιεργητικές τεχνικές

Άρδευση

Το καλαμπόκι είναι φυτό με υψηλές απαιτήσεις σε νερό λόγω της μεγάλης ποσότητας παραγωγής ξηράς ουσίας. Οι ανάγκες της καλλιέργειας αυξάνονται σταδιακά από τη σπορά, με την κατανάλωση του νερού στα πρώτα στάδια της καλλιέργειας να είναι περιορισμένη.

Λίπανση

Λόγω της υψηλής παραγωγικότητάς του σε βιομάζα και καρπό απορροφά μεγάλες ποσότητες ανόργανων θρεπτικών στοιχείων από το έδαφος. Κατά συνέπεια, η διατήρηση της παραγωγικότητας της καλλιέργειας σε υψηλά επίπεδα προϋποθέτει τον επαρκή εφοδιασμό του εδάφους με θρεπτικά στοιχεία. Προβλήματα στη θρέψη του αραβοσίτου δημιουργούν κυρίως ο Ψευδάργυρος (Zn). Το κύριο σύμπτωμα έλλειψης ψευδαργύρου είναι μία μεσονεύρια χλώρωση στα παλαιότερα φύλλα και καθολική χλώρωση στα νεαρά υπό εκδίπλωση φύλλα. Παράλληλα τα φυτά εμφανίζουν νανισμό.

Πολλαπλασιασμός

Ο αραβόσιτος πολλαπλασιάζεται με σπέρματα. 

 Συγκομιδή

Η συγκομιδή του καλαμποκιού γίνεται την περίοδο Αυγούστου-Νοεμβρίου και κυρίως Σεπτέμβριο-Οκτώβριο, ενώ το γλυκό καλαμπόκι συγκομίζεται από τον Ιούλιο ως και τον Οκτώβριο. Η συγκομιδή γίνεται όταν η υγρασία των κόκκων είναι 15-22%, ενώ με μεγαλύτερο ποσοστό υγρασίας θα πρέπει να ακολουθήσει ξήρανση των κόκκων, με φυσικά ή τεχνητά μέσα πριν την αποθήκευσή του, αυξάνοντας το κόστος. Αν πιέσουμε τους σπόρους του καλαμποκιού με το δάχτυλο μας και βγει ένα υγρό σαν γάλα, τότε το καλαμπόκι είναι έτοιμο για συγκομιδή.

Στρεμματικές αποδόσεις

Στη χώρα μας όταν το συγκομιζόμενο τμήμα είναι ο καρπός η στρεμματική απόδοση κυμαίνεται από 600 έως 1900 κιλά καρπού ανά στρέμμα (συνήθως 800-1600 κιλά), ενώ όταν η καλλιέργεια προορίζεται για ενσίρωση η στρεμματική απόδοση φθάνει στα 4000 έως 9000 κιλά φυτικής βιομάζας ανά στρέμμα (συνήθως 5000-7500).

Εχθροί και Ασθένειες

Εχθροί

Στα νεαρά φυτά:

  • ο σιδηροσκώληκας
  • οι αγρότιδες
  • ο calendra maidis και ο hylemya cilicrura


Στο ριζικό σύστημα:

  • τα είδη του γένους Diabrotica και
  • η αφίδα των ριζών

Στο στέλεχος και τα αναπαραγωγικά όργανα :

  • το πράσινο σκουλήκι
  • η πυραλίδα του αραβοσίτου
  • η sesamia nonagrioides Στα φύλλα: 
  • ο blissus leucopterus
  • η αφίδα των φύλλων του αραβοσίτου
  • ο spodoptera 
  • οι ακρίδες.

Ασθένειες

Στα νεαρά φυτά

  • οι τήξεις

Στο ριζικό σύστημα:

  • οι σηψιρριζίες

Στο στέλεχος και τα αναπαραγωγικά όργανα:

  • οι σήψεις στελέχους και σπαδίκων από τους μύκητες Diplodia zeae και Gibberella zeae
  • η μαύρη σήψη του στελέχους από τον μύκητα Macrop-homina phaseoli
  • η βακτηριακή σήψη του στελέχους από το βακτήριο Erwinia dissolvens
  • η σήψη των κόκκων από τον μύκητα Gibberella fujikuroi, η σήψη του σπάδικα από τον μύκητα Nigrospora oryzaea
  • ο κοινός άνθρακας του αραβοσίτου από τον μύκητα Ustilago maydis
  • ο άνθρακας των ταξιανθιών από τον μύκητα Sphacelotheca reilianaΣτα φύλλα:
  • οι ελμινθοσπωριώσεις από τους μύκητες Helminthosporium turcicum, H. maydis και H. carbonum
  • η σκωρίαση από τον μύκητα Puccinia sorghi
  • και η βακτηριακή κηλίδωση των φύλλων (ή αδροβακτηρίωση του αραβοσίτου) από το Xanthomoras stewartii

Θέλετε να μάθετε περισσότερα;

Επικοινωνήστε μαζί μας ή συμπληρώστε την αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος!


Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Στείλε μας την ερώτηση σου

Ένας συνεργάτης μας, θα σας δώσει μια απάντηση γρήγορα και τεκμηριωμένα.

Επικοινώνησε μαζί μας