(7 votes, average: 4.71 out of 5)
Loading...
Το κοινό λινάρι (Linum usitatissimum), γνωστό και ως λιναρόσπορος και λινάρι, είναι ένα παλιό καλλιεργούμενο φυτό που καλλιεργείται για φυτικές ίνες (ινώδες λινάρι) και έλαιο (ελαιούχο λινάρι, λιναρόσπορο, λινέλαιο). Υπάρχουν πολλές ποικιλίες αλλά στην πράξη, γίνεται διάκριση μεταξύ λιναριού και λιναριού ελαίου, με βάση την κύρια χρήση.
Τώρα μπορείτε να μας ακούσετε από παντού! Aντί να διαβάσετε το άρθρο μας, μπορείτε να το ακούσετε απλά πατώντας Play!
Η καλλιέργεια έφθασε στην Ευρώπη κατά την εποχή του Μεσαίωνα και χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως υφαντική ίνα για παραγωγή λευκών ειδών μαζί με κάνναβη και μαλλί αλλά και ως φαρμακευτικό φυτό.
Στην νεότερη ιστορία η καλλιέργεια λιναριού μειώθηκε απότομα λόγω της αντικατάστασης από το πολύ φθηνότερο και πάνω από όλα πιο εύκολο στην επεξεργασία βαμβάκι. Στην Ελλάδα η καλλιέργεια είναι μικρή και κυρίως καλλιεργείται στη Μεσσηνία για παραγωγή λιναρόσπορου.
Ο λιναρόσπορος και το λάδι που προκύπτει από την έκθλιψή του -το λινέλαιο- έχουν σημαντικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
Μορφολογία
Το κοινό λινάρι είναι ένα μονοετές φυτό που φτάνει σε ύψος από 20 έως 100 εκατοστά.
Τα άνθη του έχουν πέντε πέταλα και είναι χρώματος γαλάζιου ή μπλε, σπανιότερα λευκού ή απαλού ροζ. Τα φύλλα του είναι χωρίς μίσχο, λογχοειδή και πέφτουν όταν το φυτό ωριμάζει. Ο καρπός είναι κάψα και περιέχει 10 περίπου γυαλιστερά, ωοειδή σπόρια.
Στο φλοιό του βλαστού υπάρχουν πολλές ίνες που τον σταθεροποιούν. Αυτές οι κλωστικές ίνες χρησιμοποιούνται στην κατασκευή νημάτων και υφασμάτων. Σε κάθε βλαστό υπάρχουν γύρω στις 40 δέσμες ινών και κάθε δέσμη έχει μήκος 25 έως 70 εκατοστά. Το ριζικό σύστημα του λιναριού μπορεί να επεκταθεί σε βάθος 1-1,2 μέτρα και έχει πολλές διακλαδώσεις.
Εδαφοκλιματικές Απαιτήσεις
Το λινάρι δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις στο χώμα, απλώς δεν ανέχεται υδάτινες, λασπώδεις και βαλτώδεις τοποθεσίες. Τα εδάφη στα οποία αναπτύσσεται είναι τα βαριά πηλώδη έως μέσης συστάσεως που συγκρατούν υγρασία. Επειδή δεν έχει πολύ ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα, δεν αναπτύσσεται καλά σε αμμώδη εδάφη που δεν συγκρατούν αρκετή υγρασία. Χαρακτηριστικό του φυτού αυτού είναι ότι ανέχεται την αυξημένη αλατότητα του εδάφους. Γενικά αναπτύσσεται καλά σε εδάφη που έχουν καλή στράγγιση με pΗ γύρω από 6.
Το λινάρι ευδοκιμεί σε εύκρατα κλίματα χωρίς μεγάλες και έντονες βροχοπτώσεις. Οι συνθήκες μεγάλης ημέρας είναι απαραίτητες για το σχηματισμό λουλουδιών και την ανάπτυξη των ινών. Οι περίοδοι ξηρασίας μειώνουν σημαντικά τον αριθμό των δεσμίδων ινών και η απαίτηση σε νερό του λιναριού ελαίου είναι χαμηλότερη από αυτή του λιναριού ινών.
Καλλιεργητικές Τεχνικές
Σπορά
Πριν από τη σπορά γίνεται ένα όργωμα σε βάθος 25-30 εκατοστά και ένα φρεζάρισμα ώστε να γίνει το έδαφος κατάλληλο για να δεχθεί τη σπορά. Η σπορά γίνεται όταν η θερμοκρασία του εδάφους είναι μεγαλύτερη των 8ο C, που είναι στα τέλη Απριλίου με τις αρχές Μαΐου. Η ποσότητα του σπόρου που χρησιμοποιείται είναι 3-4 κιλά το στρέμμα, το δε βάθος της σποράς είναι 2-3,5 εκατοστά.
Άρδευση
Το λινάρι καλλιεργείται κυρίως ως ξηρικό. Μια καλή παροχή νερού περίπου 120 χιλιοστών βροχόπτωσης στην κύρια φάση ανάπτυξης τον Μάιο/Ιούνιο είναι σημαντική.
Λίπανση
Η λίπανση συνήθως περιορίζεται στην προσθήκη φωσφόρου και καλίου · στην περίπτωση του λιναρόσπορου, προστίθεται άζωτο μία φορά. Με το λινέλαιο, το υπερβολικό άζωτο οδηγεί σε χαμηλότερη περιεκτικότητα σε λάδι και χαμηλότερη αναλογία λινολενικού οξέος.
Αμειψισπορά
Στην αμειψισπορά , είναι απαραίτητο ένα κενό έξι ετών μεταξύ δύο καλλιεργειών λιναριού. Αυτό οφείλεται στη συσσώρευση επιβλαβών μυκήτων, ιδιαίτερα του Fusarium oxysporum , στο έδαφος. Διαφορετικά, το λινάρι δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις στην αμειψισπορά. Μια προηγούμενη καλλιέργεια που αφήνει λίγα ζιζάνια είναι σημαντική. Η καλύτερη προηγούμενη καλλιέργεια είναι η βρώμη με σπόρους .Επίσης στη Γαλλία και στο Βέλγιο ο λιναρόσπορος συχνά καλλιεργείται μετά τον αραβόσιτο.
Συγκομιδή
Η συγκομιδή του λιναριού γίνεται με συνδυαστική συγκομιδή μετά από 110 έως 120 ημέρες καλλιεργητικής περιόδου. Το λινάρι συγκομίζεται με θερισμό όταν ωριμάσουν το 75% των καψών που αποκτούν ένα χαρακτηριστικό καφέ χρώμα και στη συνέχεια με μία αλωνιστική μηχανή λαμβάνεται ο σπόρος, αφού βέβαια έχει μειωθεί η υγρασία ή γίνεται θεριζοαλωνισμός εφόσον η υγρασία των σπόρων έχει πέσει αρκετά. Οι αποδόσεις είναι μεταξύ 1,8 και 3,0 τόνοι λιναρόσπορου ανά στρέμμα.
Εχθροί και ασθένειες
Το λινάρι προσβάλλεται από διάφορες ασθένειες εδάφους. Οι περισσότερες από τις νεότερες ποικιλίες που κυκλοφορούν στο εμπόριο είναι ανθεκτικές στη φουζαρίωση και τη σκωρίαση.
Θέλετε να μάθετε περισσότερα;
Θέλετε να μάθετε περισσότερα;
