Παραγωγή Αλατιού | Αλυκές στην Ελλάδα

(1 votes, average: 5.00 out of 5)

Loading...

Το αλάτι, είναι φυσικό μπαχαρικό και συντηρητικό. Στη φύση βρίσκεται σε μεγάλη αφθονία και είναι μέρος μιας υγιούς και ισορροπημένης διατροφής.

Η ιστορία του αλατιού είναι συνυφασμένη με την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Από πολύ νωρίς είχε γίνει γνωστή στον άνθρωπο η χρήση του αλατιού ως συντηρητικού, πράγμα που συνέβαλε στη διατήρηση των τροφίμων και βοήθησε στις μεγάλες μετακινήσεις. Στην αρχαία Ρώμη, λειτουργούσε ως νόμισμα και η ανταλλακτική του αξία ίσχυε και σε πολλές άλλες περιοχές και περιόδους. Στην αρχαία Θράκη με το αλάτι γινόταν αγοραπωλησία δούλων, ενώ σε ασιατικές χώρες ανταλλασσόταν το βάρος του σε χρυσάφι. Χώρες που είχαν στην κατοχή τους και εκμεταλλεύονταν αλυκές ήταν ισχυρές. 

Παραγωγή Αλατιού

• Οι αλυκές χωρίζονται σε μικρές λίμνες, τις λεκάνες εξατμίσεως. Από τη θάλασσα το νερό οδηγείται μέσω ενός αντλιοστασίου στην πρώτη λεκάνη και από εκεί τροφοδοτούνται οι υπόλοιπες. Καθώς προχωράει, το νερό εξατμίζεται με τον αέρα και τον ήλιο και έτσι συμπυκνώνεται ως προς το χλωριούχο νάτριο (NaCl). Η κεκορεσμένη άλμη οδηγείται στα αλοπήγια.
• Στα αλοπήγια (ή τηγάνια) το κεκορεσμένο θαλασσινό νερό κρυσταλλώνεται και πάλι με εξάτμιση. Εκεί είναι όπου έχουμε κρυστάλλωση και παραγωγή αλατιού στον πυθμένα. Η διαδικασία διαρκεί από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο.
• Στις αρχές Σεπτεμβρίου στραγγίζεται η άλμη που έχει μείνει.
• Έτσι, αποκαλύπτεται το αλατόστρωμα.
• Η συγκομιδή του αλατιού γίνεται με αυτοκινούμενα μηχανήματα συγκομιδής.
• Στη συνέχεια το αλάτι μεταφέρεται με ταινίες σε αυτοκινούμενο σιλό και από εκεί με φορτηγά στη μονάδα πλύσης. Εκεί, απομακρύνονται από το αλάτι γαιώδεις και χημικές προσμείξεις. Στη συνέχεια, το αλάτι αποστραγγίζεται.
• Στη συνέχεια μεταφέρεται και αποτίθεται σε ανοιχτούς στο περιβάλλον αλατοσωρούς. 
• Από εκεί, πωλείται είτε σε σακιά είτε σε φορτηγά σε αλατοβιομηχανίες, τυροκομεία, κτηνοτρόφους κ.λ.π.

Αλυκές στην Ελλάδα

Οι αλατοπηγικές δραστηριότητες, ήταν ήδη από την Τουρκοκρατία κρατικές δραστηριότητες ή φορολογητέες. Οι αλυκές ανήκαν στο κράτος, που παρακολουθούσε τη λειτουργία τους με ειδικό προσωπικό και τις νοίκιαζε σε εργολάβους.

Από το 1996 λειτουργούν οκτώ:

• στην Αιτωλοακαρνανία (δυο στο Μεσολόγγι) 
• στη Λέσβο (δυο, στην Καλλονή και στην Σκάλα Πολιχνίτου)
• στο Κίτρος Πιερίας
• στο Αγγελοχώρι Θεσσαλονίκης (Μεγάλο Έμβολο),
• στη Μέση Κομοτηνής
• στη Νέα Κεσσάνη Ξάνθης

Οι αλυκές αυτές όπως και οι κλειστές αλυκές της Μύλου ανήκουν στην εταιρεία Ελληνικές Αλυκές ΑΕ.

Η δυναμικότητά τους ανέρχεται στους 260.000 τόνους, με την μισή δυναμικότητα (130.000 τόνους) να προέρχεται από τις αλυκές Μεσολογγίου. Η συνολική ετήσια παραγωγή κυμαίνεται από 120.000 έως 200.000 τόνους.

Οι κυριότερες από τις κλειστές αλυκές ήταν στην Ανάβυσσο Αττικής (έκλεισαν το 1969), στη Λευκάδα (κλειστές από το 1948 οι παλιές και το 1990 οι νέες), στη Μήλο, στη Ζάκυνθο και σε πολλές ακόμα περιοχές της Ελλάδας.

  Θέλετε να μάθετε περισσότερα;

Επικοινωνήστε μαζί μας ή συμπληρώστε την αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος!

---