Χειμερινά Σιτηρά | Καλλιεργητικές Τεχνικές

(4 votes, average: 5.00 out of 5)

Loading...

Τα χειμερινά σιτηρά μαζί με τα χειμερινά ψυχανθή κατατάσσονται στα πιο σημαντικά φυτά μεγάλης καλλιέργειας, που σπέρνονται το φθινόπωρο, αναπτύσσονται κατά τη χειμερινή περίοδο και ωριμάζουν την άνοιξη ή στις αρχές του καλοκαιριού.

Στα χειμερινά σιτηρά ανήκουν το σιτάρι (σκληρό και μαλακό), το κριθάρι, η βρώμη, η σίκαλη και το τριτικάλε. Καλλιεργούνται κυρίως σε πλαγιές, γόνιμα ή μη γόνιμα εδάφη, μη αρδευόμενα αγροτεμάχια ή εντάσσονται σε προγράμματα αμειψισποράς. Το σιτάρι, κυρίως, και η βρώμη χρησιμοποιούνται για την διατροφή του ανθρώπου ενώ τα υπόλοιπα σιτηρά για την διατροφή των ζώων.

Μορφολογικά Χαρακτηριστικά

Όλα τα χειμερινά σιτηρά έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό που είναι το θυσσανώδες ριζικό σύστημα, στο οποίο οι εμβρυακές ρίζες είναι λεπτές και παρουσιάζουν άφθονες πλευρικές διακλαδώσεις είτε πρόσκαιρες είτε μόνιμες καθ’ όλη την διάρκεια ζωής του φυτού. Η έκταση του ριζικού συστήματος εξαρτάται από την ποικιλία του σιτηρού όπως επίσης και από την γονιμότητα, δομή και υγρασία του εδάφους. Η σίκαλη ή αλλιώς βρίζα αναπτύσσει το πλουσιότερο ριζικό σύστημα που μπορεί να φτάσει σε βάθος 1,5-1,8 μέτρα ακόμα και υπό συνθήκες ξηρασίας και ακολουθούν κατά σειρά η βρώμη, το κριθάρι και τελευταίο το σιτάρι.

Τα φύλλα των σιτηρών είναι δίστιχα και αριθμούνται σε 7-9 φύλλα ανά στέλεχος υπό συνθήκες αγρού. Στις φθινοπωρινές ποικιλίες σχηματίζονται οριζόντια στο έδαφος άφθονα βαθυπράσινα φύλλα με σκοπό την προστασία του φυτού από τις χαμηλές θερμοκρασίες. Το σπουδαιότερο φύλλο των σιτηρών είναι το ανώτερο φύλλο ή αλλιώς φύλλο σημαία όπως ονομάζεται καθώς έχει καθοριστικό ρόλο στην παροχή φωτοσυνθετικών ουσιών στον αναπτυσσόμενο καρπό.

Εδαφοκλιματικές Απαιτήσεις

Κλίμα

Όλα τα χειμερινά σιτηρά είναι ανθεκτικά στις χαμηλές θερμοκρασίες και κυρίως διακρίνονται για την αντοχή τους στο κρύο το μαλακό σιτάρι και το τριτικάλε. Γενικότερα, χρειάζονται δροσερό κλίμα για την καλή ανάπτυξή τους και οι θερμοκρασίες υπό του μηδενός είναι επικίνδυνες για όλα τα είδη σιτηρών. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κριθάρι υστερεί κατά πολύ στην αντοχή στο κρύο συγκριτικά με τα άλλα σιτηρά και γι΄αυτό συνήθως καλλιεργείται σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη και ως ανοιξιάτικη καλλιέργεια.

Έδαφος

Τα χειμερινά σιτηρά μπορούν να καλλιεργηθούν σε όλους του τύπους εδαφών, από βαθιά γόνιμα εδάφη έως και αβαθή μέτριας γονιμότητας σε κεκλιμένες εκτάσεις. Σε κάθε περίπτωση ο τύπος του εδάφους επηρεάζει σημαντικά την απόδοση της καλλιέργειας.

Καλλιεργητικές Τεχνικές

Σπορά

Η σπορά των χειμερινών σιτηρών ξεκινάει από τις αρχές του Οκτωβρίου έως και τα μέσα του Ιανουαρίου. Ιδανικότερη είναι η πρώιμη σπορά των σιτηρών μετά τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές όπου το έδαφος βρίσκεται στο ρώγο του από άποψη υγρασίας, εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες. Τα χειμερινά σιτηρά που σπέρνονται το επόμενο διάστημα μεταξύ Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου μπορεί να έχουν χαμηλότερες αποδόσεις.

Οι αποστάσεις σποράς κυμαίνονται συνήθως στα 2 εκατοστά μεταξύ των φυτών και στα 12 εκατοστά μεταξύ των γραμμών.

• Βάθος σποράς: 3-5 εκατοστά
• Αριθμός φυτών για μέγιστη παραγωγή: 500.000 φυτά/στρέμμα

Λίπανση

Η λίπανση των χειμερινών σιτηρών είναι ζωτικής σημασίας για την απόδοση της καλλιέργειας, την ποιότητα της παραγωγής και την διατήρηση της γονιμότητας του εδάφους. Εφαρμόζεται βασική και επιφανειακή  λίπανση με άζωτο (Ν), φώσφορο (P) και κάλιο (Κ). Η ποσότητά τους εξαρτάται από τις εδαφοκλιματικές συνθήκες, το επίπεδο θρεπτικών στοιχείων του εδάφους, τις ανάγκες του φυτού ανάλογα με το είδος και την ποικιλία του, την προοριζόμενη χρήση και το στάδιο ανάπτυξής του.

Άρδευση

Τα χειμερινά σιτηρά καλλιεργούνται κατά κανόνα σε ξηρικές περιοχές που δεν υπάρχει η δυνατότητα άρδευσης, ωστόσο η άρδευση των φυτών αυξάνει εντυπωσιακά τις αποδόσεις της καλλιέργειας. Έχουν αυξημένες ανάγκες σε νερό στο διάστημα μεταξύ του καλαμώματος και της άνθησης (Μάρτιο-Μάιο αναλόγως την περιοχή). Η έλλειψη νερού εκείνη την περίοδο πιθανόν να μειώσει σημαντικά τις αποδόσεις.

Συγκομιδή

Τα χειμερινά σιτηρά συγκομίζονται όταν η υγρασία του σπόρου μειωθεί κάτω από το 15%, συνήθως στο διάστημα Ιούνιο-Ιούλιο, με θεριζοαλωνιστικές μηχανές. Σε περιπτώσεις που η συγκομιδή δεν γίνει στην κατάλληλη υγρασία, πιθανόν λόγω βροχοπτώσεων, υποβαθμίζεται η ποιότητα.

Οι καλλιεργητικές εργασίες των χειμερινών σιτηρών προσαρμόζονται στις εκάστοτε εδαφοκλιματικές συνθήκες της κάθε περιοχής!

Παρακάτω μπορείτε να δείτε αναλυτικότερα τα επιμέρους χειμερινά σιτηρά με σειρά οικονομικού ενδιαφέροντος:

Θέλετε να μάθετε περισσότερα;

Επικοινωνήστε μαζί μας ή συμπληρώστε την αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος!